Ώρα μηδέν...
Εκείνη η ώρα που μπορεί να ανατρέψει τη ζωή σου…
… που σταματά ο χρόνος, που αλλάζουν οι προτεραιότητες, που το νόημα της ζωής σου γίνεται πιο ξεκάθαρο. Εικόνες, συναισθήματα, κενό, αναμέτρηση με το τώρα και το αύριο. Απόγνωση, απελπισία, αγωνία.
έξω από ένα χειρουργείο. Το άγχος της μαμάς και του μπαμπά. Το ρολόι στον τοίχο κτυπάει εκνευριστικά τα λεπτά, ένα άλλο ρολόι στο χέρι μετράει τα βήματα. Έχεις καλύψει το στόχο σου για σήμερα.. έξω από ένα χειρουργείο. Σε κάθε άνοιγμα της πόρτας τραντάζεσαι, καρφώνεις το βλέμμα σου στο πρόσωπο με την πράσινη στολή και αναμένεις να είναι για σένα το μήνυμα που βγαίνει από εκεί. Έχει περάσει η ώρα. Περισσότερη από αυτήν που σου είπανε. Σκέφτεσαι διάφορα. Έτσι είναι φτιαγμένο το μυαλό, να κάνει αρνητικά σενάρια. Δεν χρειάζεται όμως να τα ακολουθήσεις.
Μείνε στη στιγμή, αγκάλιασε το άγχος σου. Εξάλλου, τι άλλο μπορείς να κάνεις από το να περιμένεις; Άκουσα να μου λένε ότι είμαι υπερβολικά διαθέσιμη για τα παιδιά μου. Αλήθεια υπάρχει τέτοιο πράγμα; Δεν χρειάζομαι την ώρα μηδέν για να μου θυμίσει ότι αν μπορώ να είμαι εκεί την ώρα που σχολάνε να ακούσω πρώτη τα νέα τους τότε θα είμαι. Αν μπορώ να είμαι αυτή που θα τα αγκαλιάσει όταν κλαίνε, κτυπάνε, γελάνε, τότε θα είμαι εκεί για να το κάνω. Δεν υπάρχει υπερβολή στην αγάπη του γονιού για το παιδί του. Δεν υπάρχει υπερβολή στη διαθεσιμότητα μας. Αν μπορώ να είμαι εκεί την ώρα που θα ξυπνήσει από το χειρουργείο θα είμαι εκεί να του κρατήσω το χέρι, για να πω ότι είμαι εδώ για ότι ακολουθεί. Είναι μεγάλο το άγχος, ο φόβος.
Εκείνη η στιγμή που το αναισθητικό παίρνει τα ηνία. Που αφήνεις το παιδί σου αδύναμο, σχεδόν σαν άψυχο, στα χέρια των γιατρών. Δεν έχεις καμία δύναμη, καμία άλλη επιλογή. Κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Εκεί βιώνεις την πλήρη αδυναμία σου, την αβεβαιότητα στο ζενίθ της. Θα αντέξεις, για εσένα πρώτα και για το παιδί σου. Ο τρόπος να διαχειριστείς το άγχος σου είναι να μείνεις στη στιγμή. Να αγκαλιάσεις το χτύπο της καρδιάς σου, να αγκαλιάσεις το χαμόγελο του παιδιού σου. Κι όταν ξυπνήσει να είσαι εκεί ακόμα κι αν σου λένε ότι δεν χρειάζεται. Μην σκεφτείς το μετά. Μείνε στο τώρα γιατί αυτό είναι το μόνο που υπάρχει.
Μαμάδες και μπαμπάδες που για κάποιο λόγο το καλοκαίρι σας το περνάτε έξω από ένα χειρουργείο ή σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου, κουράγιο… η σκέψη μας είναι μαζί σας.