ΔΕΠΥ/ ADHD...

Έχουμε συνηθίσει να ακούμε για ΔΕΠΥ σε παιδιά όμως όταν αυτά τα παιδιά γίνουν ενήλικες τι γίνεται;

Η ΔΕΠΥ στους ενήλικες μπορεί να εμφανιστεί ως εξής:

• Δυσκολία να παραμείνουν συγκεντρωμένοι σε επαγγελματικές συναντήσεις ή συζητήσεις ή να ολοκληρώσουν κάτι που χρειάζεται αρκετή προσοχή.
• Λαμβάνουν βιαστικές αποφάσεις χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες, αγοράζουν πράγματα παρορμητικά, έχουν επικίνδυνες συμπεριφορές, κάνουν ακατάλληλα σχόλια σε συζητήσεις.
• «Παλεύουν» να οργανώσουν το χρόνο τους και να βάλουν προτεραιότητες. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να ξεχνούν πράγματα, να μην προλαβαίνουν deadlines.
• Λόγω της δυσκολίας συγκέντρωσης χρονοτριβούν σε σημαντικά καθήκοντα. Αυτό οδηγεί σε αυξημένο άγχος και μειωμένη παραγωγικότητα.
• Βιώνουν έντονα συναισθήματα και δυσκολεύονται να τα διαχειριστούν επομένως μπορεί να έχουν αλλαγές στη διάθεση ή ξεσπάσματα.
• Ξεχνούν σημαντικές ημερομηνίες, υποχρεώσεις ή υποσχέσεις και μπορεί να δείχνουν ότι δεν παρακολουθούν μια συζήτηση με αποτέλεσμα να έχουν δυσκολίες στις διαπροσωπικες σχέσεις.
• Ο αυθορμητισμός και η έλλειψη προσοχής μπορεί να επηρεάζει την ικανότητα οδήγησης αυξάνοντας το ρίσκο ατυχημάτων.
• Ο προσωπικός και εργασιακός τους χώρος μπορεί να είναι ακατάστατος και να δυσκολεύονται να βρουν σημαντικά πράγματα.
• Παρόλο που η υπερκινητικότητα μειώνεται όσο μεγαλώνει κανείς, σε κάποιες περιπτώσεις είναι ανήσυχοι, δυσκολεύονται να παραμείνουν ακίνητοι ή ήσυχοι όταν αυτό αναμένεται.

Ασφαλώς το κάθε άτομο μπορεί να βιώνει διαφορετικά τις προκλήσεις της διαταραχής. Κάποιοι βρίσκουν τρόπους να συνυπάρχουν και να διαχειρίζονται τα συμπτώματα τους. Αν νιώθεις ότι μπορεί να έχεις ΔΕΠΥ μπορείς να απευθυνθείς σε ειδικό ψυχικής υγείας για διάγνωση ή για να βρεις τρόπους να βελτιώσεις την καθημερινότητα σου.

• Εφαρμόζουμε τεχνικές διαχείρισης χρόνου όπως προγραμματιστές, ημερολόγια ή εφαρμογές (apps) που μας βοηθούν να οργανωθούμε. Μαθαίνουμε στρατηγικές όπως η Pomodoro, οκανόνας των 2 λεπτών, ο αποκλεισμός χρόνου κ.α.
• Σπάζουμε τις εργασίες μας σε μικρότερα βήματα – έτσι μας αγχώνουν λιγότερο και είναι πιο πιθανό να τις ολοκληρώσουμε.
• Δημιουργούμε ρουτίνες και ένα οργανωμένο περιβάλλον για να μειώσουμε τα ερεθίσματα και να αυξήσουμε τη συγκέντρωση.
• Περιορίζουμε τα ερεθίσματα επιλέγοντας ένα ήσυχο περιβάλλον για να εργαστούμε. Χρησιμοποιούμε ακουστικά ακύρωσης θορύβου, βάζουμε το τηλέφωνο στο αθόρυβο και μακριά από εμάς, ζητούμε να μην μας ενοχλήσουν.
• Βάζουμε υπενθυμίσεις στο τηλέφωνο ή σημειώσεις post it ή κάνουμε λίστες to-do για να θυμόμαστε ότι είναι σημαντικό.
• Γυμναζόμαστε τακτικά γιατί βοηθά στη μείωση της υπερκινητικότητας, βελτιώνει τη συγκέντρωση και την υγεία μας γενικότερα.
• Κάνουμε διαλογισμό ή ασκήσεις ενσυνειδητότητας για βελτίωση τηςσυγκέντρωσης και προσοχής και μείωση του άγχους.
• Κρατούμε μια ισορροπημένη διατροφή και περιορίζουμε τη ζάχαρη και την καφεΐνη αφού η υπερβολική χρήση μπορεί να οδηγήσει σε νευρικότητα.
• Απευθυνόμαστε σε ειδικό για θεραπεία. Η Συμπεριφορική και η Γνωσιακή Συμπεριφορική θεραπεία (CBT) έχει πολύ καλά αποτελέσματα αφού βοηθά το άτομο να αναπτύξει στρατηγικές για να διαχειριστεί τα συμπτώματα του. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να ενδείκνυται και η φαρμακευτική αγωγή.